Տագանսկո-Կրասնոպրեսնենսկայա գիծը Մոսկվայի մետրոյի յոթերորդ ճյուղն է։ Մետրոպոլիտենի քարտեզներում այն նշված է 7-րդ երջանիկ թվով և գրաֆիկորեն ներկայացված է մանուշակագույնով։ Այս տողը զարմանալի է. Բացի Մոսկվայի մետրոյի ամենածանրաբեռնված գծերից մեկը լինելուց, և չնայած այն հանգամանքին, որ նրա գրեթե բոլոր կայարանները եզակի են և չունեն այլ ստորգետնյա անալոգներ, սա Մոսկվայի մետրոյի միակ գիծն է, որն ամբողջությամբ գտնվում է մի կողմում։ Մոսկվա գետը և երբեք չի հատում այն (հաշվի չառնելով Կախովսկայայի կարճ գիծը, որը բաղկացած է ընդամենը երեք կայանից): Դրա վրա գտնվող կանգառներից յուրաքանչյուրի մասին կարող եք շատ հետաքրքիր պատմություններ պատմել հետաքրքրասեր ճանապարհորդին: Եվ դրանցից մեկը մետրոյի Պոլեժաևսկայա կայարանն է։
Ծագում
Մետրոպոլիտենը կառուցվել է փուլերով, մաս-մաս. Նույնը վերաբերում է մանուշակագույն ճյուղին (ժդանովսկո-Կրասնոպրեսնենսկայա այն ժամանակ): 1972 թվականի դեկտեմբերի 30-ին, երբ առաջին անգամ բացվեց մետրոյի Պոլեժաևսկայա կայարանը, այս գիծը դեռ գոյություն չուներ, բայց կային միայն երկու առանձին շառավիղներ.«Տագանսկայա-Ժդանովսկայա» («Վիխինո» կայանի նախկին անվանումը) և «Բարիկադնայա-Օկտյաբրսկոյե բևեռ», որը ներառում էր նոր կանգառ. Կայանի անունը տրվել է ի պատիվ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս, խորտակիչների վարպետ և հետագայում Մոսկվայի մետրոյի շինարարության ղեկավար Վասիլի Դեմենտիևիչ Պոլեժաևի։ Այդ մասին է վկայում կայարանի գավիթներից մեկում տեղադրված հուշատախտակը։
Կայարանի անվանում
Առանց չափազանցության կարելի է ասել, որ «Պոլեժաևսկայան» մետրոյի եզակի կայարան է և իր տեսակի մեջ միակը Մոսկվայի մետրոյում։ Այն ունի երկու հարթակ և երեք երկաթուղային գծեր՝ մարդատար գնացքների մատակարարման համար։ Կայարանի նախասրահը մետրոպոլիայի մետրոյի ամենալայններից մեկն է և լայնակի չափերով զիջում է միայն Արբատսկո-Պոկրովսկայա գծի Պարտիզանսկայա կայարանին: Կայանը շահագործման է հանձնվել այն ժամանակ, երբ քաղաքը ակտիվորեն զարգանում էր, անձրևից հետո սնկի պես աճում էին քնելու վայրերը, Մոսկվան աճում ու ընդլայնվում էր։
Մետրոպոլիտենի «Պոլեժաևսկայա»-ն այն կայարաններից է, որն անվանվել է ոչ իր քաղաքային կամ աշխարհագրական դիրքի համար։ Մոսկվայում նման կայանները քիչ են, բայց կան: Օրինակ՝ «Կրոպոտկինսկայա» կամ նույն «Պարտիզանսկայա» կայանը։ Չնայած «Խորոշևսկայա» և «Ուլիցա Կուուսինեն» կայարանի նախագծային անվանումները կարող էին լինել, և 1992 թվականին մետրոյի «Պոլեժաևսկայա» կայարանը գործնականում վերանվանվեց.«Խորոշևսկայա» (նույնիսկ կան գծագրեր, որտեղ այդպես է նշված), նրան հաջողվել է պահպանել իր սկզբնական պատմական անունը։
Տրանսֆերային կայան
Կայարանի գավիթները տանում են դեպի նույն Կուուսինեն փողոցը և Խորոշևսկոյե մայրուղին։ Այստեղից առաջարկներ հայտնվեցին այն կապելու քաղաքի հատակագծին։ Ավելին, կայանի հարմար տարածքային դիրքը ղեկավարները նկատել են դեռևս միութենական հանրապետությունների ժամանակներում։ Այն ժամանակվա ճարտարապետների նախագծով կայանը պետք է դառնար փոխանցման հանգույց, իսկ խոստումնալից ճյուղի համար նախատեսված էր հատուկ երրորդ ուղի, որը պետք է գնար Սերեբրյանի Բոր։ Եվ չնայած պրոլետարիատի առաջնորդների ծրագրերը վիճակված չէին իրականանալ, քանի որ նախագիծը մերժվեց բարձրագույն իշխանության կողմից, մետրոյի Պոլեժաևսկայա կայարանը, այնուամենայնիվ, կդառնա փոխանցման հանգույց, իսկ երրորդ ճանապարհը կվերաբացվի ուղևորների համար՝ դնելով այն։ շահագործվում է իր նպատակային նպատակների և նախագծողների պլանի համար: 2017 թվականից ծրագրվում է գործարկել «Պոլեժաևսկայա»-ի միջոցով երրորդ փոխադարձ կապի ճյուղը՝ այն կապելով արդեն նախագծված «Խորոշևսկայա» կայանի հետ։
Էկրանի թեստ
Ներկայումս կայանի երրորդ ուղին իր նպատակային նպատակներով չի օգտագործվում։ Այստեղ են տեղի ունենում ֆիլմերի ու հեռուստաշոուների գրեթե բոլոր նկարահանումները, որոնց պահերը տեղի են ունենում մետրոյում։ Սա լիովին վերաբերում է նաև գովազդին։ Ռեժիսորների և բեմադրիչների շրջանում շատ հայտնի են ոչ աշխատանքային հարթակը և երկաթուղային ճանապարհը։ Ի վերջո, Մոսկվայի մետրոյում նկարահանումների համարդուք միշտ պետք է համակարգեք հսկայական թվով փաստաթղթեր և ստանաք թույլտվությունների լեռներ: Պոլեժաևսկայայի դեպքում ամեն ինչ շատ ավելի պարզ է. Երրորդ թրեքը վարձակալության է տրվում կինոգործիչներին հատուկ մշակված ստանդարտ պայմանագրով։
Դիզայն և ճարտարապետություն
Մոսկվայի քարտեզի վրա մետրոյի «Պոլեժաևսկայա» կայարանը գտնվում է Բեգովայա և Օկտյաբրսկոյե բևեռ կանգառների միջև: Այն ծանծաղ է, մակերեսից ընդամենը 10 մետր խորությամբ։ Կայանը սյունազարդ է, եռաթև՝ կրող սյուների միջև բարձրացված աստիճանով, 25 հատ մեկ շարքով։ Հայտնի երրորդ ճանապարհով ելքը երկրորդ ճանապարհից գնում է շրջադարձով, որի երկարությունը կազմում է 340 մետր։ Երրորդ ճանապարհը փակուղի է. Կայանի ժամանակակից տեսքը նախագծել են ճարտարապետներ Լ. Ն. Պոպովը, Ա. Ֆ. Ֆոկինան, ինչպես նաև ինժեներ Ն. Մ. Սիլինան։
Կանոնավոր ութանիստի տեսքով սյունակները խաչաձեւ հատվածով ավարտված են տարբեր երանգների սպիտակ և դեղին մարմարով և տեղակայված են յուրաքանչյուր հարթակի կենտրոնում։ Երթուղիների պատերը երեսպատված են ջնարակապատ սպիտակ կերամիկական սալիկներով, իսկ հատակը՝ չգտվող մոխրագույն գրանիտից։ Պասաժ սրահները և տոմսերի վաճառքի սրահները ավարտված են մոխրագույն գրանիտով։ «Պոլեժաևսկայա»-ն մետրոյի կայարան է, որը հիշատակվել է Դ. Գլուխովսկու «Մետրո 2033» աշխարհահռչակ վեպում։
